“El bilir ki sen menimsen

Yurdum, yuvam, meskenimsen

Men bir uşağ, sen bir ana

Ayrılar mı könül candan

Gözel vatan manan derin

Beşiyisen gözellerin…” (s.129)

 

“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır.

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa Vatandır.” (s.137)

 

“Bugün bizden vatan razı olacak,

Nefer şehit, Ordu gazi olacak.” (s. 130)

 

“Bahar geldi, koyun kuzu koklaştı.

İki aşık kaç senedir bekleşti.

Kara gözlüm düğün dernek yaklaştı.

Vatan borcu biter bitmez ordayım.” (s.131)

 

“Eş, eş hele bir dağları örten karı

Ot değil onlar, dedenin saçları

Dinle! Şehit sesleridir, rüzgarı

Durma yiğidim haydi, uğurlar ola…” (s.131)

 

“Bu vatan, toprağın kara bağrında

Sıra dağlar gibi duranlarındır.

İleri atılıp sellercesine,

Göğsünden vurulup tam ecesine.

Bir gül bahçesine girercesine,

Şu kara toprağa girenlerindir…” (s.133)

 

 

“Kim bu cennet vatanı uğruna olmaz ki feda,

Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda.

Canı, cananı bütün varımı alsın da Huda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda…” (s.133) 

 

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü…

Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü,

Işık ışık, dalga dalga bayrağım,

Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.

Sana benim gözümle bakmayanın

Mezarını kazacağım

Seni selamlamadan uçan kuşun

Yuvasını bozacağım.

Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder…

Gölgende bana da, bana da yer ver!

Dağlardan çöllere düştüğün gün

Gölgene sığındık.

Ey şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalı;

Barışın güvercini, savaşın kartalı…

Yüksek yerlerde açan çiçeğim;

Senin altında doğdum,

Senin dibinde öleceğim.

Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim;

Yer yüzünde yer beğen;

Nereye dikilmek istersen,

Seni oraya dikeceğim!